تعیین فاصله زمانی بهینه بین مرحله اختلاط و تراکم برای درصدهای مختلف بکاررفته آهک جهت تثبیت خاک

یکی از مشکلاتی که در پروژه های عمرانی با آن روبرو می شویم کیفیت و خواص نامطلوب مهندسی خاک و بستر موجود است. تثبیت خاک و بهبود کیفیت خواص مهندسی آن ، از روش های گوناگونی مانند عملیات مکانیکی و یا اضافه کردن مواد شیمیایی به خاک امکان پذیر است.تثبیت خاک بستگی به ویژگی های خاک و مشخصات پروژه دارد.استفاده از مخلوط های خاک و آهک یکی از روش هایی است که در بسیاری از موارد سبب افزایش مقاومت خاک و بهبود کیفیت مهندسی آن شده و به راحتی امکان ایجاد پروژه را برآورد خواهد ساخت و نیازی به جابجایی منبع موجود در محل پروژه ندارد. در کشور ما، بخصوص در استان خوزستان در بیشتر پروژه ها وجود بسترهای رسی مشکلات فراوانی را بوجودآورده است. در این تحقیق سعی شده که راه حل های موجود جهت مقابله با این مشکلات را بهتر کرد. هدف از تحقیق حاضر، بررسی تغییرات ایجاد شده در پارامترهای فیزیکی و مکانیکی خاک های رسی شهر اهواز (منطقه زیتون) براثر تثبیت با آهک است. به طور معمول حین عملیات تثبیت در پروژه های عمرانی ، پس از پایان مرحله اختلاط خاک با آهک و شروع عملیات تراکم مخلوط وقفه های زمانی بدلایلی مانند خرابی ماشین آلات ، وسعت پروژه ، زمان استراحت نیروهای انسانی و ... به وجود می آید. یکی از عوامل موثر بر روی خصوصیات مهندسی خاک تثبیت شده با آهک ، زمان تاخیر بین مرحله اختلاط و تراکم خاک است. برای تحقیق خاک رس مربوط به شهر اهواز تهیه شده و سپس نمونه هایی با صفر،4و7درصد آهک(نسبت به وزن خشک خاک) آماده شده است.در هنگام آماده کردن نمونه ها ، زمان بین مرحله اختلاط و تراکم را به ترتیب صفر ، 15 ، 30 ، 60 ، 120 و 240 دقیقه انتخاب شده است.نمونه ها با طول عمر4 ساعت ،7،14و28 روز آماده شده و سپس آزمایش های نظیر تست تک محوری ، مقاومت برشی و حدود اتربرگ انجام داده و نتایج را با هم مقایسه کرده تا بتوانیم بهترین زمان بین مرحله اختلاط و تراکم را بدست آوریم. برای نمونه %4 و %7 آهک باعمر نمونه 4 ساعت و 28 روز ، با کاهش زمان تاخیر بین اختلاط و تراکم pi کاهش می یابد . با افزایش طول عمر نمونه های تثبیت شده ، با کاهش زمان تاخیر بین اختلاط و تراکم ، مقاومت تک محوری افزایش می یابد . در مورد نمونه های تثبیت شده، با طول عمر 28 روز، بیشترین مقدار مقاومت برشی در زمان تاخیر بین اختلاط و تراکم 15 دقیقه است . با افزایش طول عمر نمونه های تثبیت شده ، با کاهش زمان تاخیر بین اختلاط و تراکم ، مقدار مقاومت برشی افزایش می یابد .